Stolica Serbii oraz najważniejsze miasta – mapa Serbii
Belgrad jest stolicą Serbii, jest to też największe miasto Serbii. Znajduje się u zbiegu rzek Sawy i Dunaju. Miasto liczy 1,23 mln ludności, natomiast 1,65 mln osób mieszka w granicach administracyjnych miasta Belgrad. Jest centrum politycznym, kulturalnym i gospodarczym kraju. Drugim co do wielkości miastem w Republice Serbii jest Nowy Sad, będący siedzibą administracyjną Wojwodiny, i centrum administracyjnym okręu południowobackiego. Miasto zamieszkuje 381 388 osób. Jest położony w południowej części Kotliny Panońskiej, nad brzegiem Dunaju i kanału Dunaj-Cisa-Dunaj. Nisz jest największym miastem w południowej Serbii i trzecim co do wielkości miastem Serbii. Jest centrum administracyjnym okręgu niszawskiego. Miasto z populacją 255 295, zajmuje 597 km2. Jest jednym z najstarszych miast na Bałkanach i w Europie, i od starożytności uważany za bramę między Wschodem i Zachodem. Równie ważnym miastem jest Kragujevac, będący głównym miastem okręgu szumadijskiego. Jest czwartym co do wielkości miastem w Republice Serbii. Położony jest nad brzegiem rzeki Lepenica. Miasto liczy 211 580 mieszkańców. Na liście największych miast Serbii znajduje się także: Subotica, Zrenjanin, Pančevo, Čačak, Novi Pazar i Kraljevo.
Podział administracyjny Serbii
Serbia jest państwem jednolitym, składającym się z gmin/miast, powiatów i dwóch autonomicznych prowincji. Istnieje 138 gmin (opštine) i 23 miasta (gradovi) , które stanowią podstawowe jednostki samorządu terytorialnego. Serbia jest podzielona na 29 okręgów (okruzi), z pośród których 5 znajduje się na terytorium Kosowa. Belgrad stanowi odrębną jednostkę administracyjną, ustanowioną Konstytucją i prawem.
Serbia ma dwie autonomiczne prowincje: Vojvodina na północy, zaznaczona na mapie kolorem żółtym (39 gmin i 6 miast) i Kosowo na południu, zaznaczona kolorem zielonym (28 gmin i 1 miasto). Pozostały obszar, oznaczony na mapie kolorem czerwonym, określany jako Serbia Centralna, nigdy nie miał własnej władzy regionalnej.
Ukształtowanie terenu Serbii
Kotlina Panońska obejmuje 2/3 kraju, natomiast pozostała część Serbii rozciąga się na Nizinie Wołoskiej. Teren centralnej części kraju, w regionie Šumadija, składa się głównie z gór poprzecinanymi rzekami. Góry dominują również w południowej części Serbii. Góry Dynarskie rozciągają się na zachodzie i południowym zachodzie. Karpaty oraz niewielka część pasma górskiego Stara Płanina rozciągają się w kierunku północ-południe we wschodniej Serbii. Wysokość waha się od szczytu Midżur (najwyższy szczyt w Serbii, z wyłączeniem Kosowa), znajdującego się na granicy bułgarsko-serbskiej w paśmie Stara Płanina osiągającego 2169 m do najniższego punktu zaledwie 17 m w pobliżu Dunaju w Prahovo.
Położenie Serbii na mapie Europy oraz państwa graniczące
Serbia jest krajem śródlądowym, położonym na Bałkanach oraz w Kotlinie Panońskiej w południowo-wschodniej Europie. Graniczy z Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Węgrami, Macedonią, Czarnogórą, Rumunią i Albanią. Serbia nie posiada dostępu do morza. Powierzchnia kraju obejmuje łącznie 88.361 km2 (w tym Kosowo), co plasuje go na 113 miejscu na świecie. Jego całkowita długość granicy wynosi 2027 km.
Transport w Serbii
Łączna długość dróg w Serbii wynosi 40 845 km, z czego 1 372 km to drogi klasy 1a (tj. główne drogi krajowe, w tym 634 km autostrad); 4153 km to drogi klasy 1b; 11540 km stanowią drogi klasy 2 (drogi wojewódzkie) oraz 23.780 km to drogi gminne ( drogi lokalne). Większość dróg, za wyjątkiem dróg klasy 1a, są stosunkowo niskiej jakości w porównaniu z Europą Zachodnią, ze względu na brak środków finansowych na ich utrzymanie. Istnieje obecnie 241 km autostrad w budowie. Prawie każde miejsce w kraju posiada połączenie autobusowe, z największych miast do wsi, ponadto istnieją trasy międzynarodowe (głównie do krajów Europy Zachodniej). Drogi , zarówno krajowe jak i międzynarodowe , są obsługiwani przez ponad 100 firm autobusowych, z których największymi są Lasta i Niš-Ekspres.
Serbia ma 3 819 km linii kolejowych, z czego 1 279 jest zelektryfikowana a 283 km posiada podwójne tory kolejowe. Głównym węzłem kolejowym jest Belgrad, w mniejszym stopniu miasto Nisz. Wszystkie usługi kolejowe obsługiwane są przez publiczną serbską spółkę kolejową.
W Serbii istnieją tylko dwa miasta posiadające międzynarodowe lotniska z regularnym ruchem pasażerskim: Belgrad i Nisz. Port lotniczy Belgrad w 2012 roku obsłużył 3.360.000 pasażerów i jest flagowym przewoźnikiem lotniczym Serbii.
Serbia posiada rozwinięty transport wodny śródlądowy, ponieważ istnieje 1716 km żeglownych śródlądowych dróg wodnych ( 1043 km żeglownych rzek i 673 km żeglownych kanałów ). Prawie wszystkie znajdują się w północnej części kraju. Najważniejszą drogą śródlądową jest Dunaj. Inne żeglowne rzeki to m.in. Sava , Tisza , Begej i Temesz. Największe porty rzeczne są w Belgradzie, Nowym Sadzie, Pančevo, Smederevo, Prahovo i Šabac.
Dorzecza rzek Serbii
Wszystkie rzeki w Serbii należą do zlewni trzech mórz : Morza Czarnego, Morza Adriatyckiego i Morza Egejskiego. Największa zlewnia jest w obszarze Morza Czarnego i zajmuje powierzchnię 81.261 km2 i 92% terytorium Serbii. Największą rzeką jest Dunaj, który wpada do Morza Czarnego. Wszystkie główne rzeki w Serbii, jak Tisa, Sava, Velika Morava i Drina należą do Dunaju. Zlewnia Morza Adriatyckiego zajmuje powierzchnię 4500 km2 i 5% terytorium Serbii. Obejmuje on zachodnią część Kosowa i Metochii. Większa część odprowadzana jest przez Biały Drin, która wpada do Morza Adriatyckiego. Mniejsza jego część jest odprowadzana przez rzekę Radika. Basen Morza Egejskiego jest najmniejszy, gdyż zajmuje 2650 km2, czyli 3 % terytorium Serbii i obejmuje południową część Serbii, do macedońskich i bułgarskich granic. Jest odprowadzana przez trzy rzeki: Lepenac, Pčinja i Dragovištica.